Dag 29 Sarria - Melide
Wanneer we deze morgen Sarria verlaten slaat de klok 10uur. Het wordt een korte rit (66 km) maar wel met 1135 hoogtemeters.
Onmiddellijk hebben we een lange klim voor de boeg langs de LU 633. Op deze route is er weinig te beleven, het mooiste wat we zien is een herder met een kudde schapen, het laatste schaap heeft vijf poten en de herder maar één been ;-) !
We passeren nog een mooi fonteintje en daarna klimmen we tot we onder ons Portomarin zien liggen.
Portomarin ligt aan een stuwmeer in de Rio Mino dat in 1962 werd aangelegd. Het oude Portomartin is onder de waterspiegel verdwenen, een aantal van de mooiste gebouwen van het dorpje werden steen voor steen afgebroken en hogerop opnieuw opgebouwd. Aan het einde van de stenen boogbrug ligt een trap met opvallend poortje, dit is een replica van een middeleeuws brugdeel.
Vanaf hier is het nog 100 km en het wandelpad wordt nu erg druk. Bij het verlaten van Portomarin zit een goede 20 meter van ons een buizerd op een paal. Meestal lukt het niet deze te fotograferen maar vandaag heb ik geluk en posseert hij net lang genoeg voor een mooi plaatje.
In Galicië zijn weliswaar geen hoge heuvels maar de heuvels volgen elkaar voortdurend op waardoor je per dag soms meer klimmeters maakt dan op eerdere trajecten. Een ander veel voorkomend iets in Galicië zijn de Horreos. Deze karakteristieke stenen opslagplaatsen voor granen, maïs,... zie je op vele plaatsen. Ze zijn zodanig gebouwd dat de gewassen afgeschermd zijn tegen knaagdieren.
Rond 15u komen we aan in Melide, onze laatste halte voor Santiago.
“Everybody is a genius, but if you judge a fish by it’s ability to climb a tree, it will live it’s whole life believing that it is stupid.” Albert Einstein
Onmiddellijk hebben we een lange klim voor de boeg langs de LU 633. Op deze route is er weinig te beleven, het mooiste wat we zien is een herder met een kudde schapen, het laatste schaap heeft vijf poten en de herder maar één been ;-) !
We passeren nog een mooi fonteintje en daarna klimmen we tot we onder ons Portomarin zien liggen.
Portomarin ligt aan een stuwmeer in de Rio Mino dat in 1962 werd aangelegd. Het oude Portomartin is onder de waterspiegel verdwenen, een aantal van de mooiste gebouwen van het dorpje werden steen voor steen afgebroken en hogerop opnieuw opgebouwd. Aan het einde van de stenen boogbrug ligt een trap met opvallend poortje, dit is een replica van een middeleeuws brugdeel.
Vanaf hier is het nog 100 km en het wandelpad wordt nu erg druk. Bij het verlaten van Portomarin zit een goede 20 meter van ons een buizerd op een paal. Meestal lukt het niet deze te fotograferen maar vandaag heb ik geluk en posseert hij net lang genoeg voor een mooi plaatje.
In Galicië zijn weliswaar geen hoge heuvels maar de heuvels volgen elkaar voortdurend op waardoor je per dag soms meer klimmeters maakt dan op eerdere trajecten. Een ander veel voorkomend iets in Galicië zijn de Horreos. Deze karakteristieke stenen opslagplaatsen voor granen, maïs,... zie je op vele plaatsen. Ze zijn zodanig gebouwd dat de gewassen afgeschermd zijn tegen knaagdieren.
Rond 15u komen we aan in Melide, onze laatste halte voor Santiago.
“Everybody is a genius, but if you judge a fish by it’s ability to climb a tree, it will live it’s whole life believing that it is stupid.” Albert Einstein
Reacties